WordZero

Pell ’on bremañ ha pell da viken ;
Na te, Janig koant, ne’m gweli ken.
’Vel ma c’hoar ez poa ma c’harantez,
Me da hini em boa marteze.
Janig ’oa mat evidon gwechall :
Ha pediñ ’ray ’vidon ’n ur vro all.

Ma komzan-me dimeus Annaig,
Ouzhin dezhi ne gomzi, Janig :
Se ’ve goul’ gant ur verc’h zigalon
Un dra galet nemet evidon.

Milliget an teodoù binimus
Ma lousajont gant ur vrud euzhus !
Na paotrig fall na diaoul ne oan :
Un aelig ’garen eus ar bed-mañ.
’Vit karantez hi n’en doa, siwazh,
Pa ’neus ma laosket war an hent bras,
War un hent hiroc’h ’vit an douar :
Rak ouzhpenn ’pado c’hoazh ma glac’har.

Tost ’omp d’an hañv-goañv ; hag an delioù
Gweñvet a zistag eus ar bodoù,
Ha gant an avel ’vefont berniet :
Evel an delioù me ’vo gweñvet.
’Ti ar re all prim ’teuer da gozh,
Primoc’h ’vit na gouezh er goañv an noz.
Pa bar an heol ’tigor ar bleunioù,
Ha ma heolig zo kuzhet em bro.
Ha pa zivarr ar gwez an avel,
Ouzh ’n avel ar maner hep skoazell.

Plijout ’rae din sellet o tiskenn
An heol skedus e-kreiz ur goabrenn,
’Kreiz ar c’hoabrennoù karget a c’hlav,
Evel ouzh ur palez gouelioù brav
’Vefent diframm ’met ’vit ma welfer ;
’Drek ar c’houmoul a zo ur sklêrder.
Ken ’lârfen ar baradoz digor
Pa zigor ar c’houmoulenn e zor.
Bepred ’karan sellet o tiskenn
An heol skedus e-kreiz ar goabrenn.

Ha da huñvre, Janig, un devezh
Ne gredez ket ouzhin-me kofes,
Hag en abadenn ’n den yaouank-se
Dalc’het soñj outañ ’barzh da ene :
Karantezus m’eo da blanedenn,
D’ar garantez keuz ne ve biken.
C’hoarvezout a ra ’wechoù, merc’hed,
D’an hini e galon ’neus gouestlet,
Evel ar gwenan d’al laeron mel
Laosket o flemmig ’rankont mervel.
’Wechoù ac’hane e ve gwasket ;
Evit yac’haat biken ne refed ;
Ha dre-se, Janig, he c’hoar, ’pedi
Evit ar paourig ken ne weli.