Gwerz ar vartoloded
95 👁 0 ★
Din-daoñ-din !… Kloc’h an oferenn
A son abred war an dachenn,
Oferenn ar vartoloded
E Kozh-Iliz a ve lâret,
A-raok mont d’an Douar-Nevez,
Ar sadorn, d’ar pesketaerezh.
Paotred ha plac’hed, - daoñ ! din ! daoñ ! -
An holl d’ar chapel ’z a e kañv,
Ar vugale gant o mammoù ;
Hiriv ’mañ ofis ar marv :
Ken hir an hent ha don ar mor
’Tre Douar-Nevez hag Arvor !
****
Perak ’mañ Perinig Al Laz
Teir gwech oc’h ober sin ar groaz ?
- Ne welit ket ar gevnidenn
O steuñviñ ’drek ar Werc’hez wenn ?
Kevnidenn beure zo chañs fall…
- Ha ma huñvre ! eme un all,
’Me gwreg Ar Morvan. Da douller
’Oa aet ma gwaz, ’lec’h pesketaer ;
Ya, da douller aet Ar Morvan,
Da douller bezioù, en noz-mañ ! -
Hag un all, gant he c’hrouadur :
- Faotet ganin ma siladur,
Ar yod-kerc’h aozet evit mer’nn :
N’eo ket ur merk eus an ifern ?
****
’Pad ar plac’hed a ziougane,
Ar vartoloded a bede,
Pleget o fenn ouzh an aoter,
’Vit na gavjent an droug-amzer.
’Pad ar merc’hed a zouge klemm,
’Krogas unan, ul lagad lemm,
Da c’hoarzhin, ken ’oa ruz he jod,
Ha ken ’krozas ur martolod :
- Daonet ’vo Doue ma ene !
Da varvailh ’teuer ’ti Doue ? -
Ar person, laosket e ofis,
A c’hourdrouze e Kozh-Iliz :
- N’eo ket o leoù-Doue c’hoazh
’Z ay a-benn ouzh ar gazeg c’hlas.
Hennezh ’neus kredet drouk-pediñ,
Dindan al lamp, war e zaoulin,
A ranko lâret e gredo… -
Job Kerarbrun ’oa e anv ;
Ha ’vel ur c’hristen a-feson,
Jobig ’sentas ouzh e berson.
****
Person Planiel ’oa ur sant,
Droug un tammig d’ar merc’hed koant :
- Ha c’hoazh e vank d’ar c’hoarzherez
Dont e pinijenn. Piv hounnezh ? -
’Vit an dro-se, kalz da c’hoarzhin
O welet mont war he daoulin
Gwregig Kerarbrun, n’e gichen,
O-daouig d’ober pinijenn.
Pep hini, moarvat, a c’hoarzhe,
Nemet Kerarbrun, eñ na rae.
****
Pell ’int bet war vor gant o zro.
Ha Job kaezh n’eo ket deut en-dro.
A son abred war an dachenn,
Oferenn ar vartoloded
E Kozh-Iliz a ve lâret,
A-raok mont d’an Douar-Nevez,
Ar sadorn, d’ar pesketaerezh.
Paotred ha plac’hed, - daoñ ! din ! daoñ ! -
An holl d’ar chapel ’z a e kañv,
Ar vugale gant o mammoù ;
Hiriv ’mañ ofis ar marv :
Ken hir an hent ha don ar mor
’Tre Douar-Nevez hag Arvor !
****
Perak ’mañ Perinig Al Laz
Teir gwech oc’h ober sin ar groaz ?
- Ne welit ket ar gevnidenn
O steuñviñ ’drek ar Werc’hez wenn ?
Kevnidenn beure zo chañs fall…
- Ha ma huñvre ! eme un all,
’Me gwreg Ar Morvan. Da douller
’Oa aet ma gwaz, ’lec’h pesketaer ;
Ya, da douller aet Ar Morvan,
Da douller bezioù, en noz-mañ ! -
Hag un all, gant he c’hrouadur :
- Faotet ganin ma siladur,
Ar yod-kerc’h aozet evit mer’nn :
N’eo ket ur merk eus an ifern ?
****
’Pad ar plac’hed a ziougane,
Ar vartoloded a bede,
Pleget o fenn ouzh an aoter,
’Vit na gavjent an droug-amzer.
’Pad ar merc’hed a zouge klemm,
’Krogas unan, ul lagad lemm,
Da c’hoarzhin, ken ’oa ruz he jod,
Ha ken ’krozas ur martolod :
- Daonet ’vo Doue ma ene !
Da varvailh ’teuer ’ti Doue ? -
Ar person, laosket e ofis,
A c’hourdrouze e Kozh-Iliz :
- N’eo ket o leoù-Doue c’hoazh
’Z ay a-benn ouzh ar gazeg c’hlas.
Hennezh ’neus kredet drouk-pediñ,
Dindan al lamp, war e zaoulin,
A ranko lâret e gredo… -
Job Kerarbrun ’oa e anv ;
Ha ’vel ur c’hristen a-feson,
Jobig ’sentas ouzh e berson.
****
Person Planiel ’oa ur sant,
Droug un tammig d’ar merc’hed koant :
- Ha c’hoazh e vank d’ar c’hoarzherez
Dont e pinijenn. Piv hounnezh ? -
’Vit an dro-se, kalz da c’hoarzhin
O welet mont war he daoulin
Gwregig Kerarbrun, n’e gichen,
O-daouig d’ober pinijenn.
Pep hini, moarvat, a c’hoarzhe,
Nemet Kerarbrun, eñ na rae.
****
Pell ’int bet war vor gant o zro.
Ha Job kaezh n’eo ket deut en-dro.
Tu lis un texte qui a été écrit en breton, alors n’oublie pas que la littérature bretonne est comme toutes les autres : elle a son propre génie et son propre goût.
Ceux-ci peuvent être très différents de ceux (français, anglais…) dont tu as été imprégné à l’école. La littérature bretonne doit-elle être tenue en piètre estime pour cette raison ?
Aussi, rappelle-toi combien il peut être vain de comparer une littérature à une autre. Prends les textes comme ils sont, bonne lecture, et profites-en bien !
Une idée ? N’hésite PAS à me contacter, quelle qu’elle soit. Bien que je ne sois pas wonderwoman (et qui sait après tout ?), tu pourrais être surpris.e.
Les textes ci-dessus sont tous dans le domaine public selon la loi française (70 ans à compter de la mort de l’auteur), mais fais attention car d’autres lois peuvent étendre le délai de protection.
Sens-toi libre d’utiliser les textes pour quelque fin que ce soit, mais mentionne ce site, s’il te plaît ! Bien sûr, je remercie tous ceux qui me rapportent les erreurs et les imprécisions qui peuvent se glisser.