WordZero

Setu ur soudard war e wele,
Un dallig evel-henn a glemme :

- Dirak ar marv ne spontan ket,
’Lec’h ne c’hortozer n’eus spont ebet ;

Ha n’em bo keuz ’bet ouzh ma buhez,
Pa ne zo den en deo keuz din-me.

D’an dud doaniet e teu divalav,
Divalav din-me ’teu an Ankoù,

Evel war ul leur ar gourener
’Zo ar c’hreñvañ ’gemer e amzer.

Gwelit ar gistinenn re zarev,
Eus ar wezenn emberr hi ’gouezho

Ha ’vo dastumet war ar c’heotenn,
Me ’vo moustret gant ’n dremenerien.

Na keuz kennebeut da’m gweled vat,
Pa ne zistroin da di ma zad

’Lec’h ’garen sellet heolig Doue,
Pa ne oa kuzhet ma heolig-me.

Keuz ebet. Met ur beleg santel
Hogen ’c’houl’an-me a-raok mervel,

’Vit na dremenin ket ’vel ur c’hi :
Ha gant Doue ’in, pa n’in ganti. -

Ken enkrezet soudard a Vro-Chall,
Ken e freuze kalon ar re all.

Ne zeuas ket un tad kofesour,
Me ne lâran ket ur verc’hig flour ;

Kofesour n’eus ket troadig ken skañv ;
Hag un aezhenn vat war an dud klañv,

Pa zeuas eno an dimezell
Hag he liv erc’h-gwenn war vez un ael,

Pe ’vel ar bleunioù en ur vro yen
’Lec’h an avel goañv ’c’hwezh da viken.

D’he div c’hoar en ur skuilhañ daeroù
E lâre un nebeud a gomzoù :

- O klevet hemañ em eus truez,
Truez ha glac’har ’leizh ma ene,

O klevet hemañ o kimiadiñ,
Rak eus Bro-Chall ’meus soñj, emezi.

Daeroù ’skuilhe ’vel ur Vadalen ;
Ar yaouankañ ’komzas evel-henn :

Diwezhad, ma c’hoar, eo kaout truez,
Ar glac’har pa ve kou’et en ene.

Un deiz ’tiwiski da yaouankiz
’Vel da vrozh kaerañ e nevez giz

D’an abardaez, goude ar gouelioù.
Glas ’int bet, ’raok gweñvañ, an delioù ;

Pa gouezhont, eus ar c’hoad ’teu an holl :
Ha pa’z ay da yaouankiz da goll,

Dit an dud yaouank ne gounfont ken.
Neuze, ma c’harig, ar binijenn. -

Ar verc’h yaouankañ ’gomzas ’vel-se,
Hag he mouezhig leun a garantez.