Ma c’halon a vreizhad zo leun a velkoni I
104 👁 0 ★
Pa oa war ar varvskaon, he daoulagad serret,
’Vel ur gantollig koar ’ve warnezhi c’hwezhet,
Pa oa war ar varvskaon kousket,
Serret he daoulagad, kempennet ha lirzhin,
Da vont d’ar baradoz hec’h ene o c’hoarzhin,
Serret he daoulagad ouzhin,
Ma vijen daoulinet dirak he c’horf marv
’Lec’h dour ’m bije karget ar piñsin gant daeroù,
Ma vijen daoulinet eno.
- Pa oe paouezet mik he c’halon da dridañ,
’Vel ur fust ’barzh an eost torret dre nerzh dornañ,
Morzhol he c’halon da vrallañ,
Lâr din, beleg ar Roc’h, savet an eonenn
D’he muzelloù digor, hag eñ ’lammas war-benn,
Lâr din, me ’ray he finijenn,
Ma anv pe gant keuz pe gant fae marteze
’N he fedenn ziwezhañ, distaget hec’h ene,
Ma anv-me gant keuz pe fae.
- Klevet ec’h eus, maouez, ’pad nozvezh ar c’hañvoù,
Huanadiñ ar c’horf paour goude ar pedennoù,
Klevet ec’h eus e c’houlennoù ;
’Vel ur gourgammig tan neuze an ene kaezh,
Gwelet ec’h eus o klask dre an ti he farez,
’Vel ur gourgammig tan, maouez.
- Chomet he-unanig ’barzh an arched en noazh,
Holl dud ar c’hañv pa oant dastumet en hent bras,
Chomet hec’h-unanig, siwazh !
Ur garlantez spern-gwenn en he gwele ganti,
Kleuzier, ec’h eus koachet dindan pemp troatad pri
Ur garlantez spern ha lili.
Ha pa serrjout an nor d’an abardaez, kleuzier,
War he bez ur verc’h dreut, treut, pe un aelig kaer,
Pa serrjout ar vered emberr ?
- Aotroù Doue an neñv, c’hwi hoc’h eus ma c’hrouet,
Ha me zo er bed-mañ ur paourig divroet :
Ra vezo Doue benniget !
An hentoù daou-ha-daou a zo berroc’h amañ,
Ma farezig kollet ’on ma-unan bremañ
En hent hiroc’h evit unan ;
Kant bloaz ’n dije bevet hep gouli ’n he c’halon,
Ha me war-benn kant bloaz ma gouli ’vo ken don :
Hi zo aet gant Doue hepdon.
Ha me, ’vel ur c’hi klañv taolet ’kreiz an aven
Pe ’vel ur bod derv troc’het war an dachenn,
Perak ’on amañ o tremen ?
’Vel ur gantollig koar ’ve warnezhi c’hwezhet,
Pa oa war ar varvskaon kousket,
Serret he daoulagad, kempennet ha lirzhin,
Da vont d’ar baradoz hec’h ene o c’hoarzhin,
Serret he daoulagad ouzhin,
Ma vijen daoulinet dirak he c’horf marv
’Lec’h dour ’m bije karget ar piñsin gant daeroù,
Ma vijen daoulinet eno.
- Pa oe paouezet mik he c’halon da dridañ,
’Vel ur fust ’barzh an eost torret dre nerzh dornañ,
Morzhol he c’halon da vrallañ,
Lâr din, beleg ar Roc’h, savet an eonenn
D’he muzelloù digor, hag eñ ’lammas war-benn,
Lâr din, me ’ray he finijenn,
Ma anv pe gant keuz pe gant fae marteze
’N he fedenn ziwezhañ, distaget hec’h ene,
Ma anv-me gant keuz pe fae.
- Klevet ec’h eus, maouez, ’pad nozvezh ar c’hañvoù,
Huanadiñ ar c’horf paour goude ar pedennoù,
Klevet ec’h eus e c’houlennoù ;
’Vel ur gourgammig tan neuze an ene kaezh,
Gwelet ec’h eus o klask dre an ti he farez,
’Vel ur gourgammig tan, maouez.
- Chomet he-unanig ’barzh an arched en noazh,
Holl dud ar c’hañv pa oant dastumet en hent bras,
Chomet hec’h-unanig, siwazh !
Ur garlantez spern-gwenn en he gwele ganti,
Kleuzier, ec’h eus koachet dindan pemp troatad pri
Ur garlantez spern ha lili.
Ha pa serrjout an nor d’an abardaez, kleuzier,
War he bez ur verc’h dreut, treut, pe un aelig kaer,
Pa serrjout ar vered emberr ?
- Aotroù Doue an neñv, c’hwi hoc’h eus ma c’hrouet,
Ha me zo er bed-mañ ur paourig divroet :
Ra vezo Doue benniget !
An hentoù daou-ha-daou a zo berroc’h amañ,
Ma farezig kollet ’on ma-unan bremañ
En hent hiroc’h evit unan ;
Kant bloaz ’n dije bevet hep gouli ’n he c’halon,
Ha me war-benn kant bloaz ma gouli ’vo ken don :
Hi zo aet gant Doue hepdon.
Ha me, ’vel ur c’hi klañv taolet ’kreiz an aven
Pe ’vel ur bod derv troc’het war an dachenn,
Perak ’on amañ o tremen ?
Tu lis un texte qui a été écrit en breton, alors n’oublie pas que la littérature bretonne est comme toutes les autres : elle a son propre génie et son propre goût.
Ceux-ci peuvent être très différents de ceux (français, anglais…) dont tu as été imprégné à l’école. La littérature bretonne doit-elle être tenue en piètre estime pour cette raison ?
Aussi, rappelle-toi combien il peut être vain de comparer une littérature à une autre. Prends les textes comme ils sont, bonne lecture, et profites-en bien !
Une idée ? N’hésite PAS à me contacter, quelle qu’elle soit. Bien que je ne sois pas wonderwoman (et qui sait après tout ?), tu pourrais être surpris.e.
Les textes ci-dessus sont tous dans le domaine public selon la loi française (70 ans à compter de la mort de l’auteur), mais fais attention car d’autres lois peuvent étendre le délai de protection.
Sens-toi libre d’utiliser les textes pour quelque fin que ce soit, mais mentionne ce site, s’il te plaît ! Bien sûr, je remercie tous ceux qui me rapportent les erreurs et les imprécisions qui peuvent se glisser.