Sonenn d’e zaoulagad
113 👁 0 ★
Amico amisso.
N’ho kwelin ket mui, douster e selloù,
N’en em gollin ken e sol ho meurvor :
’N hini a garan zo kant ha kant lev
Pell diouzh ma zi soul ha diouzh ma Arvor.
Hag e hirvoudan, leun a damalloù :
« O ! Perak ’meus roet ma c’halon deoc’h-c’hwi ? »
Met n’en deus siwazh, hini da’m selaou...
Douster e selloù, n’ho kwelin ket mui.
Piv a zo bremañ dindan ho pennozh,
Piv ’biaou ma lec’h e-touez ho koskor,
Sell e zaoulagad, sell mezvus, splannoc’h
’Vit ar gouloù-deiz ha don ’vel ar mor ?
C’hwi hag a gase pep mennad glanoc’h,
A oa ho pokoù ar pokoù tommañ,
C’hwi hag emañ aet ma buhez ganeoc’h,
Dindan ho pennozh piv a zo bremañ ?
Daoulagad karet, daoulagad ma Roue,
Liorzh huñvreoù neñvel diniver,
Ar c’hlanded a zo ar peoc’h e arouez
Hag ur stêr a beoc’h diouzhoc’h a ziver.
Dirak ho kened dilavaradoe*, [inexprimable e galleg]
An hevelep ger a zeu din bepred :
« Na kaer e ranka bout daoulagad Doue !... »
— Daoulagad ma Roue, daoulagad karet !
Heol e zaoulagad, o ! Heol benniget,
Pa skuilhec’h warnon douster ho pannoù,
Holl ar soñjoù du a droe da voged.
Ma c’halon a oa leun a ganennoù.
Hiriv, siwazh din ! E vouezh zo mouget
Ha kogus an noz e c’hol* a-vagad... [c’holo]
Hag e ouelan forzh da’m heol aet da get,
O heol benniget, heol e zaoulagad !
N’ho kwelin ket mui, douster e selloù,
N’en em gollin ken e sol ho meurvor :
’N hini a garan zo kant ha kant lev
Pell diouzh ma zi soul ha diouzh ma Arvor.
Hag e hirvoudan, leun a damalloù :
« O ! Perak ’meus roet ma c’halon deoc’h-c’hwi ? »
Met n’en deus siwazh, hini da’m selaou...
Douster e selloù, n’ho kwelin ket mui.
Piv a zo bremañ dindan ho pennozh,
Piv ’biaou ma lec’h e-touez ho koskor,
Sell e zaoulagad, sell mezvus, splannoc’h
’Vit ar gouloù-deiz ha don ’vel ar mor ?
C’hwi hag a gase pep mennad glanoc’h,
A oa ho pokoù ar pokoù tommañ,
C’hwi hag emañ aet ma buhez ganeoc’h,
Dindan ho pennozh piv a zo bremañ ?
Daoulagad karet, daoulagad ma Roue,
Liorzh huñvreoù neñvel diniver,
Ar c’hlanded a zo ar peoc’h e arouez
Hag ur stêr a beoc’h diouzhoc’h a ziver.
Dirak ho kened dilavaradoe*, [inexprimable e galleg]
An hevelep ger a zeu din bepred :
« Na kaer e ranka bout daoulagad Doue !... »
— Daoulagad ma Roue, daoulagad karet !
Heol e zaoulagad, o ! Heol benniget,
Pa skuilhec’h warnon douster ho pannoù,
Holl ar soñjoù du a droe da voged.
Ma c’halon a oa leun a ganennoù.
Hiriv, siwazh din ! E vouezh zo mouget
Ha kogus an noz e c’hol* a-vagad... [c’holo]
Hag e ouelan forzh da’m heol aet da get,
O heol benniget, heol e zaoulagad !
Tu lis un texte qui a été écrit en breton, alors n’oublie pas que la littérature bretonne est comme toutes les autres : elle a son propre génie et son propre goût.
Ceux-ci peuvent être très différents de ceux (français, anglais…) dont tu as été imprégné à l’école. La littérature bretonne doit-elle être tenue en piètre estime pour cette raison ?
Aussi, rappelle-toi combien il peut être vain de comparer une littérature à une autre. Prends les textes comme ils sont, bonne lecture, et profites-en bien !
Une idée ? N’hésite PAS à me contacter, quelle qu’elle soit. Bien que je ne sois pas wonderwoman (et qui sait après tout ?), tu pourrais être surpris.e.
Les textes ci-dessus sont tous dans le domaine public selon la loi française (70 ans à compter de la mort de l’auteur), mais fais attention car d’autres lois peuvent étendre le délai de protection.
Sens-toi libre d’utiliser les textes pour quelque fin que ce soit, mais mentionne ce site, s’il te plaît ! Bien sûr, je remercie tous ceux qui me rapportent les erreurs et les imprécisions qui peuvent se glisser.