WordZero

Ne gouskan mui. Ur vouezh a zo, en noz-goañv, diouzh ma gervel, ur vouezh iskis ;
Ur vouezh kreñv, ur vouezh garv ha boaz da gemenniñ : an dud yaouank a blij dezhe ur vouezh ’vel-se ;
(Ha n’en deo ket mouezh ur verc’h eo, na mouezh ar c’horrigezed-hont, a red dre ar mor keltiek) ;
Ur vouezh ha ne c’hell den chomel disent outi ; hudadenn ar Brezel war an harzoù.
Sentiñ a rin. Kent pell e vin gant ma breudeur, kadour da heul ar gaderion ;
Kent pell e vin el lazhadeg... Pe arouezioù zo war ma zal ? Ha gwelout a rin da ziwezh, bloaz nevez ?
Ha petra ’vern ? Abred pe ziwezhad, ha pa sono an eur da vont daved an Tad, laouen ez in. Jezuz ’oar diluz hor mammoù.
Ra vez benniget, bloaziad nevez, nag e vefe, e-touez da dri-c’hant pemp deiz ha tri-ugent, ma deiz diwezhañ !
Ra vez benniget ! Rak estroc’h ’vit kant vloaz en deus tremenet war ar vro-mañ hep n’o dout anavet ’met kounnar Doue, ha te, arvest a ri e drugarezioù.
Gwelout a ri distro ar c’hredennoù harluet, an trec’h o tarnijal arre dindan plegoù banniel ar Frañs, hag ar Vro adsavet da virviken ;
Gwelout a ri ma Breizh diheud ’benn an diwezh, hag he yezh enoret, ’vel pa oa bev he marc’hegion ’vit he difenn.
Bloaziad nevez, bloaziad brezel ! Ra vez benniget nag e tegasfes en da vantell, a-gevret gant an nevez-hañv ’vit ar Bed, ar marv ’vidon.
Petra eo marv unan, pe kant, pe varv kant mil ? War-lerc’h ma vo bev ha klodus ar vro, war-lerc’h ma kendalc’ho ar ouenn...
Ha pa varvin, lârit ar pedennoù, ha bezit me, ’vel ma zadoù, troit ma zal diouzh an enebour ;
Ha ne c’houlennit tra ’vidon gant ma Dasprenour, ’met al lec’h diwezhañ en e Varadoz...