Ma c’halon zo e Breizh-Izel
110 👁 0 ★
Ton evit an diskan : Ar Re-c’hlas (Barzhaz Breizh)
Ton evit ar pozioù : E-barzh ar c’hoad (Ernault-Mélusine)
« My heart’s in the Highlands,
my heart is not here. »
(R. Burns)
Ma c’halon zo e Breizh-Izel
Ne vern ’menn ’mañ ar c’horf-mañ,
Ma c’horf skuizh ennañ pep ezel.
Tro ’n deiz, tro ’n noz e c’harman :
Ma c’halon zo e Breizh-Izel
Ma c’halon n’eo ket amañ.
Amañ e teil ar gêr vras e kreska bleuñv ar boan,
Poanioù ar paour divroet, debriñ ’reont ma spered :
Ma c’halon a zo du-se war dreuz an ti karet
’Lec’h ma huñvreer e peoc’h ’tal an nor goude koan.
Amañ war an eneoù un avel yen a hud,
Pep unan ’ra evitañ, ne sella den gant den :
Ma c’halon a zo e bro an truezioù kristen,
Ma c’halon a zo du-se e-mesk re tomm ma zud.
Amañ ’mañ toull ar pec’hed. Al loened war ma zro,
Mouezhioù an droug a glevan o hudadennoù lous :
Ma c’halon a zo du-se en ilizioù didrouz
’Lec’h ma taoulina gredus martoloded ma bro.
Amañ ’mañ strizh war un den : Er rabinioù digor
Hirvoud ’ran d’an aod ken brav, ’n e wiskamant lannoù
’Vel un enezenn vihan drailhet gant an tonnoù,
Ma c’halon a zo du-se e chajelloù* ar mor ! [javedoù]
Pell du-se, penn er gornog na mar karit monet,
En tu ’rall d’ar menezioù ha d’an aodoù bourrus,
O ! C’hwi a welo marse, diavaezour eürus,
Ar vro ’lec’h ’mañ ma c’halon, ar vro ’deus ma ganet.
O enezennoù Hellas, enezennoù Hellas,
Ken pinv’ig ho liorzhoù ha peurbadel hoc’h heol,
E-mesk an enezennoù, brudet ’oc’h dreist an holl
Ha telennoù aour mil barzh dre ar bed ho meulas.
Ha newazh mont davedoc’h biskoazh n’em eus c’hoantaet,
Beviñ ennoc’h ne rafen ’vit arc’hant na ’vit aour,
Rak ma c’halon zo du-se, en enezegi paour
A glever ’mesk o c’herreg yezh santel ar Gelted.
Pariz, 1913
Ton evit ar pozioù : E-barzh ar c’hoad (Ernault-Mélusine)
« My heart’s in the Highlands,
my heart is not here. »
(R. Burns)
Ma c’halon zo e Breizh-Izel
Ne vern ’menn ’mañ ar c’horf-mañ,
Ma c’horf skuizh ennañ pep ezel.
Tro ’n deiz, tro ’n noz e c’harman :
Ma c’halon zo e Breizh-Izel
Ma c’halon n’eo ket amañ.
Amañ e teil ar gêr vras e kreska bleuñv ar boan,
Poanioù ar paour divroet, debriñ ’reont ma spered :
Ma c’halon a zo du-se war dreuz an ti karet
’Lec’h ma huñvreer e peoc’h ’tal an nor goude koan.
Amañ war an eneoù un avel yen a hud,
Pep unan ’ra evitañ, ne sella den gant den :
Ma c’halon a zo e bro an truezioù kristen,
Ma c’halon a zo du-se e-mesk re tomm ma zud.
Amañ ’mañ toull ar pec’hed. Al loened war ma zro,
Mouezhioù an droug a glevan o hudadennoù lous :
Ma c’halon a zo du-se en ilizioù didrouz
’Lec’h ma taoulina gredus martoloded ma bro.
Amañ ’mañ strizh war un den : Er rabinioù digor
Hirvoud ’ran d’an aod ken brav, ’n e wiskamant lannoù
’Vel un enezenn vihan drailhet gant an tonnoù,
Ma c’halon a zo du-se e chajelloù* ar mor ! [javedoù]
Pell du-se, penn er gornog na mar karit monet,
En tu ’rall d’ar menezioù ha d’an aodoù bourrus,
O ! C’hwi a welo marse, diavaezour eürus,
Ar vro ’lec’h ’mañ ma c’halon, ar vro ’deus ma ganet.
O enezennoù Hellas, enezennoù Hellas,
Ken pinv’ig ho liorzhoù ha peurbadel hoc’h heol,
E-mesk an enezennoù, brudet ’oc’h dreist an holl
Ha telennoù aour mil barzh dre ar bed ho meulas.
Ha newazh mont davedoc’h biskoazh n’em eus c’hoantaet,
Beviñ ennoc’h ne rafen ’vit arc’hant na ’vit aour,
Rak ma c’halon zo du-se, en enezegi paour
A glever ’mesk o c’herreg yezh santel ar Gelted.
Pariz, 1913
Tu lis un texte qui a été écrit en breton, alors n’oublie pas que la littérature bretonne est comme toutes les autres : elle a son propre génie et son propre goût.
Ceux-ci peuvent être très différents de ceux (français, anglais…) dont tu as été imprégné à l’école. La littérature bretonne doit-elle être tenue en piètre estime pour cette raison ?
Aussi, rappelle-toi combien il peut être vain de comparer une littérature à une autre. Prends les textes comme ils sont, bonne lecture, et profites-en bien !
Une idée ? N’hésite PAS à me contacter, quelle qu’elle soit. Bien que je ne sois pas wonderwoman (et qui sait après tout ?), tu pourrais être surpris.e.
Les textes ci-dessus sont tous dans le domaine public selon la loi française (70 ans à compter de la mort de l’auteur), mais fais attention car d’autres lois peuvent étendre le délai de protection.
Sens-toi libre d’utiliser les textes pour quelque fin que ce soit, mais mentionne ce site, s’il te plaît ! Bien sûr, je remercie tous ceux qui me rapportent les erreurs et les imprécisions qui peuvent se glisser.