WordZero

Trelez, perlezenn Leon, ken koant gant stêr ar Saezh,
Gant un aod ken ledan, leun a reier, a draezh,
Siwazh ! gouelañ ’ran c’hoazh an amzer dremenet,
Amzer va yaouankiz, evit atav nijet.
Bugelig, war an aod pa reden, skañv, diarc’hen,
En ur daoler* en aer, er mor, maen ha krogenn, [deurel]
E chomen en un taol, ’vel un den, da soñjal,
O welet ul lestr-tan o tremen er penn all ;
Rak en despet da’m oad, ar c’hoant-bras da welet
Ar pezh a oa larkoc’h a skuizhe va spered ;
E frailhoù reier uhel an avel o yudal,
A-us an houlennoù laboused o krial,
Ar goabrenn a stoke, du-hont, ouzh ar mor don,
Pep tra ’zeue da lakaat da dridal va c’halon,
Hag ur vouezh, treizh moarvat, a grie din atav
Kimiadañ diouzh Trelez ha mont da redet bro.
Stêr ar Saezh, me ’gare, ken sklêr e oa da zour,
Dont da sellet ennout, evel er melezour,
Evit gwelet va skeud, ken koantik o krenañ,
Pa zeue gant an avel an dour da roudennañ !
Hogen, e ribl ar stêr evel e ribl ar mor,
D’ar vouezh treizh me ’zalc’he, siwazh ! va skouarn digor ;
Ar c’hoant-bras da vezañ brudet ivez un deiz
A gemeras gwrizienn, ken don, e-barzh em c’hreiz,
Ma n’am boa ket gallet outañ pelloc’h herzel,
Ha me da vont en hent, digor va divaskell.
................................................................
O mouezh ! te ’lavare : bugel leun a spered,
Evit chom er vro-mañ n’out ket hepken ganet,
Da ouiziegezh un deiz a zle reiñ dit ar brud,
Ha lorc’hek ac’hanout ’vezo Breizh ha da dud.
O ! pegement ’oan diot, o soñjal e c’hallfen,
Evel ar pinvidig, paourkaezh, sevel va fenn,
O soñjal ’oa bremañ gwelloc’h tud war an douar,
Hag e tegemered ouzh taol ar paour Lazar !
Gevier holl kement-se ! rak e-barzh er c’hêrioù
Em eus gwelet atav Lazar war an treuzioù,
En despet d’e c’hlac’har, ar pinvidig a-boan
Ma taole, gant dispriz, e zaoulagad warnañ ;
Dirak an aour ivez, priñs galloudus ar bed,
Ar barner a stoue, troet e gein d’al lealded.
................................................................
Mouezh, te ’lavare c’hoazh, em c’heñver atav treizh :
Kemer telenn ar barzh, hep ehan kan a-leizh
Ar garantez dispar, ar feiz hag al lealded,
Hag e vezi meulet e pep lec’h, ha bepred.
Siwazh ! va c’hanaouenn zo chomet hep heklev ;
D’ar re lorc’hek ha diot va c’han oa re c’harv,
Ne c’hallen ket kanañ ’vit c’hwezhañ youloù fall,
Na mougañ va c’hounnar dirak un dra disleal.
Setu perak, atav, daeroù puilh a skuilhan,
Er paourkaezh barzh Gilbert, em gwalleur, pa soñjan.
................................................................
Telenn, va mignonez, perak chom er c’hêrioù
El lec’h n’eus Doue, nemet an aour hag ar youloù ?
Da’m bro Trelez, ganez, me ’fell din mont raktal ;
Eno ni ’gano c’hwek, pa glevimp o voudal,
E menez an Toupet, un avel yac’h er gwez,
Hirvoud dour stêr ar Saezh a-dreuz haleg Pontlez,
Ha du-hont, en aod bras, e-harz tevenn Arvor,
A-dreuz ar reier uhel, ’krozmol an tarzhioù mor.